Zondag 20 november 2011: Het is mistig, maar volgens de weersvoorspelling trekt de mist op als de zon doorkomt. We gaan dus gewoon volgens plan naar de Biesbosch. Gewapend met waterkaart, kompas en GPS vertrekken we vanaf het mooie kanosteiger in Hank richting het Spijkerboor. De overkant is niet te zien, maar op kompas varen we koers 270 graden en bereiken de overkant.Hier is een smalle doorgang het natuurgebied in, die we nemen. Helaas blijkt door de lage waterstand deze poging weldra te standen en gaan we weer een stukje terug. De volgende ingang is wel open en diep genoeg, die dus maar in. Even verderop zien we de karakteristieke omgevallen boom liggen waar in de kluit een ontelbaar aantal vogelnestjes gehuisvest is. Geen activiteit te bespeuren, vermoedelijk niemand thuis. We passeren de herdenkingsbrug en kronkelen verder door de Biesbosch.Uiteraard mag een koffiestop niet ontbreken. Onder het genot van een warme beker koffie kijken we waar we zitten en welke route we verder willen nemen. De koers wordt bepaald en al snel volgen we ons kompas in de afgesproken richting. We bespeuren diverse door bevers afgekloven takken, maar geen echte bever gezien. Wel is rondvaartboot De Zilvermeeuw ook in de Biesbosch onderweg. De passagiers geloven hun ogen bijna niet als er een groep kajakkers voorbij vaart. Hebben ze toch nog iets meegemaakt in deze grijze omgeving. De rondvaartboot is al snel weer in de mist verdwenen en zijn we als groep weer alleen. De zon is nog steeds niet doorgekomen, dus de mist blijft lekker hangen.In deze kleine wereld vinden we (uiteraard) weer de weg terug naar onze instapplaats en kunnen we concluderen dat niemand van onze groepis achtergebleven. Tijdens het opbinden van de boten worden alvast enkele ideeën besproken voor tochten voor volgend jaar, enuiteindelijk gaan we weer huiswaarts. Gevaren afstand ca. 18 km.
